Bazen kestiremez olur insan,
   kendisi için neyin doğru olacağını...

Bir gün geçer en geçmez dediklerin bile...

Yeni yüzler
Farklı hayatlar
İnsana nefes aldırtıyor
Kabuğundan çıkartıp
Güneşi hissetmeni sağlıyorlar...

Zaman geçer
Devam eder hayat
Ve bir gün geriye dönüp bakarsın
Zannettiğin kadar değerli değilmiş
Gözünde büyüttüklerin...

Bazen sürüklenirsin;
Sorgulamadan,
Amaçsız,
Çıkarsız,
Beklentisiz
Sadece büyük bir özlemle...

Dünyanın sonuysa eğer
Söylenmemiş çok söz
Gidilmemiş çok yol var...

Onca kırılmışlığa rağmen,
Kaldığı yerden devam ediyor hayat...
Belki de
Kimbilir yeni süprizlere gebedir.

Yüreğimdeki yangın aklıma sıçradı,

Talan artık tüm düşünceler...

İster mateme boğ kendini, ister alışverişe vur ya da gez dolaş, konuş... Aklın, zihnin, kalbin aynı noktaya takılıysa eğer hepsi bir...

İleri de dönüp keşke dememek ve herhangi birini suçlamamak için dolu dolu yaşamak lazım şimdiden.
Rüzgarı iliklerinde hissetmek, şarkılar söylemek, hoş sohpetler yapmak, yeni ortamlara katılmak zamanı...
Hayatın baharında hayata küsmekte neyin nesi...

Bazen
Ne yaparsan yap
Ne söylersen söyle
Sonucu değiştiremediğin bir sürece
Bir anlamı yok...

Sahipsiz umutlar mı dolaşır yürekte?

Herkesin yolu kendine
Herkes farklı şekilde sınanıyor bu hayatta
Çemkirmeyi bırakıpta
Hayata, kadere ve diğer insanlara
Zorluların üstesinden nasıl gelinir
İnsan kendini nasıl aşar
Şimdi bu sorulara cevap vermek zamanı...

Son bir söz

Mutlu ol, özgür ol...

Birikir
Çoğalır
İç
İçe
Geçer
İçte
Derinde
Kalır
Değişir
Dönüşür
Sitemleşir
Sertleşir
Sessizleşir
Zaman
Geçer
O
Geçmez

....

Eğitim önemli insanın bakış açısını şekillendirmede. İnsanı tek tip düşünmeye itmede ya da çoklu bakış açısına sahip oldurmada. Nasıl bir insan topluluğuna sahip olmak istiyorlarsa ona göre bir model seçiyorlar. Bir tarafta kurallar, itaatler, sınırlılıklar, değişmezlikler kesin sınırlar mavi gökyüzleri, sarı güneşler, yeşil ağaçlar diğer tarafta araştıran, düşünen, tartışan eleştiren, okuyan, yaratıcı bireyler....

Bir bina iki taş duvar insanlardan daha değerliymişmişmiş...

Bu kafa karışıklığı daha nereye kadar?
Yoluna hiç girmez mi insan hayatı?
Biz mi abartırız olanları?
Akışına bırakıp zihni boşaltmak bu kadar zor mu?
Birazcıkta olsa ferah tutmazmıyız içimizi?
Herşey tam ve yolunda olmak zorunda mıdır?

Herşey dışarıdan normalmiş gibi görünebilir fakat içeride durumlar çok farklı... Hayat sanki bizimle dalga geçiyor...

Başka insanların fikirlerinin gürültüsünün kendi kalbinizin sesini duymanızı engellemesine izin vermeyin. Ve en önemlisi kalbinizin ve sezgilerinizin yolundan gidecek cesarete sahip olun.

Steve Jobs

Seversin, iliklerine işler onu sevmek ve istemek tutkusu ama fakat lakin gün gelir gitmesine izin vermek durumunda kalırsın... Bu sevdiğinin küçüklüğünden değildir gidince daha mutlu olacağını hissettiğin içindir...

Yıllar önce bir sanatçımız bir şarkı yapacağım dedi. Şiddete ve hakaretlere maruz kaldı şimdilerde ise kimin eli kimin cebinde belli değil ve ne pipet fırlatanlar var ne de ekranlara çıkıp tek kelime eden...

Hatice, Piraye Pirayende.
Doğum yeri neresi,
kaç yaşında,
sormadım,
düşünmedim,
bilmiyorum.
Dünyanın en iyi kadını,
dünyanın en güzel kadını.
Benim karım.
Bu bahiste
     reailte umrumda değil...
939'da İstanbul'da tevkifhanede başlanıp
..........................................biten bu kitap
        ona ithaf edilmiştir.

         Nazım Hikmet Ran

İnsanı mutlu edecek, huzurlu hissettirecek, günün yoğunluğunu ve sinirini alacak olan şeyler nelerdir?
Tamam belki bu kişiden kişiye değişebilir ama benim kastettiğim daha genel.. Rahatlatıcı, sakinleştirici, huzur verici...

Bazen ne kadar uğraşsakta başa gelecek birşeyin önüne geçemiyoruz...

Küsmek nedir bilir misin?
Küsmek dürüst'lüktür.
Çocukçadır ondan dolayı Saf'tır.
Yalan'sızdır.
Küsmek Seni Seviyorum'dur.
Vazgeçememektir.
Beni anlatır Küsmek.
Kızdım hala burdayım,
gitmiyorumdur, gidemiyorumdur.
Küsmek; nazlanmaktır.
Yakın bulmaktır, benim için değerlisindir.
Küsmek; sevdiğini söyle demektir.
 Hadi anla demektir.
Küsmek; umuttur.
Açabaları bitirmektir.
Emin olmaktır.

Yani diyeceğim o ki ben sana
Küsüm....

Nazım Hikmet Ran

Aslında kadın bilemiyor nasıl davranacağını aklı kabul etmesede toplum etkiliyor mu onu?... Kadın kimdir? Ne olmalıdır? Kimin içindir? Aklını kullanmalı mıdır? Hisleri önemli midir? Özel istekleri bastırılıyor mudur?
Toplumda ki yeri nedir? Etiketlenmekten mi korkar? Hayatını bir erkeğe adamalı mıdır? Kendine göremi yoksa topluma göremi hareket eder? Derinlerde yatan istekleri farklı mıdır? Nasıl sıyrılabilir kabuğundan?
Kendini nasıl daha güçlü hissedebilir? Hep naif ve kırılgan olmak zorunda  mıdır? Korkmalı mıdır hep karşı cinseten, karanlıktan, toplumdan...

Öyle bir özlem ki iliklerin de hissedercesine..

Karşımıza çıkan insanlar, başımıza gelen olaylar tesadüf değil, yalnız bizim bunları nasıl karşıladığımız ve bize ne derece etki edecekleri bizim elimizde... Sonuçta herkesin başına olur olmadık birçok iş gelebiliyor insanları farklı kılan verdikleri tepkiler ve bu olayları nasıl karşıdladıkları...

Kalıplar

Bizi köşeye sıkıştırıp özgürlüğümüzü elimizden alıyorlar,

Gizli gizli özdenetim yaptırıp standartların dışına çıkmamızı engelliyorlar...

İşe yarar hissetmenin insanı iyileştiren bi tarafı var...

Kendi özgürlüğün için savaşmak...

Elde var iki :)

Ne gitmeyi becerebiliyoruz ne de kalmayı...

Sarılıp yatmak mümkün değil bende senden kalan hayale. Halbuki sen orda, şehrimde gerçekten varsın etinle kemiğinle...

Nazım Hikmet Ran

Tanrım, hayır şer kaygısından kurtar beni; kendimden geçir seninle doldur içimi.

Ömer Hayyam

İliklerine işler istemek tutkusu
Gözlenir kapanır sürüklenirsin
Öyle hırsla istersin ki
Sen ona yaklaştıkça yaklaşamadığını göremezsin
Dizlerin kan revan devam edersin...
Hep bir umut vardır
Her düştüğün de kalkamam zannedip yeniden kalkarsın...
Hiçbirşey kandırmaz seni, vazgeçiremez..

Mutlu ve huzurlu yaşamanın yolları aranmalı
Keşfedilmeli kendini nasıl zevke getireceğin
Yasaklar kimin umurunda
Kendini kapatıp dünyaya küsmektense
Yırtmalı engelleri
Vakit çok geç olduğunda değil şimdi
Kaynarken gençlik ateşin tam da şimdi
Söndürmeye çalışmaktansa
Mutluluk hormonlarını ateşe vermeli
Bir gün bile olsa kendin için bir şey yapmalı
Yasaklar kimin umurunda
Hiçbirşey kinlenip birinin canını acıtmaktan daha kötü olamaz
Haydi kalk birşeyler yap...

Yirmi yaşında şarap içmenin tadı yok, altmışından sonra içeceksin ki değsin...

Ömer Hayyam

Derinin rengi insanları farklı kılmaz, İyi İyidir, Kötü kötüdür.

( Comanche Kabilesi)

ADALET

İyi olmak kolaydır, zor olan adil olmaktır... Victor Hugo

Ülkeler kılıçla alınır fakat adaletle korunur... Timurlenk

Medeniyetin ilk şartı adalettir... Sigmund Freud

Mal cimride, silah korkaklarda, kararda zayıflarda olursa düzen bozuktur... Hz. Ebubekir

Adalet hissi insanlarda doğuştan mevcuttur... Çiçero

Eşitlik her zaman adil değildir... Bülent Ecevit

Adaletsizliği işleyen, çekenden daha sefildir... Eflatun

Adaletin kuvvetli, kuvvetlilerin de adil olmaları gerekir... Pascal

Kılıcın yapamadığını adalet yapar... Kanuni Sultan Süleyman

Adalet kainatın ruhudur... Ömer Hayyam

Ceza kaldırılabilir; ama suç insanın içinde sonsuza kadar yaşar...Ovidius

Özgürlüğün de eşitliğin de adaletin de kaynağı ulusal egemenliktir...Musatafa Kemal Atatürk

Dün bir ihtimaldi
Bekledim
Bekledim...
Zaman durdu sanki beklerken.
Saat sanki yerinde sayıyordu,
Ne ses senden ne de bir soluk
Bu sefer bir adım atarsın diye geçirdim içimden...

Oysa
Sen yine korkularının esiriydin
Sen de bekledin
Kararsızlığın yakanı bırakmadı belki de
Beklerken
Kalbini mi yoksa aklını mı dinlemeliydin
Bunu sende bilmiyordun...

Her şerde bir hayır vardır derler de insan katlanır olur biraz daha yaşadıklarına. Ama insanlar arasında ki uçurumu gördükçe bu kadarı da olmaz dedirtiyor. Tamam her sıkıntı her zorluk insana olgunluk katar fakat göz göre göre açlıktan ölenler, işsizlik yüzünden gençlerin yolunu çizememesi, gidererek mutsuzluğa ve ümitsizliğe kapılmaları, evine ekmek götüremeyen babalar, çocuğuna bayramlık alamayan anneler.... Nasıl bu derece kör olabiliyor gücü elinde tutanlar. Kalpleri ve vicdanları nereye saklanmış. Birileri dünyaya kazık çakacakmışcasına herşeyi avuçlarında tutma, tuttuklarını kimseyle paylaşmama derdinde. Birileri geçim derdin de. Diğerleriyse açlık sınırında...
Yaşamak dediğimiz nedir ki? İnsanı gerçek anlamda ne huzurlu hissettirir yada gerçek mutluluk nedir? Mal mı, eşya mı, para mı, yemek mi, yoksa ne?

Ümitlerim var hala, gidilecek yollarım, sevinçli haberlerim...

Sıcak bir ev
Sıcak düşler ve ...

Birçoğu sevilmenin tadına varırken
Bizler sevmenin acısıyla kavrulmuştuk...

Belki de bile bile yanmayı seçmiştik...

Malı götürenlerin dilinde bir fısıltı sabredin.

Sabredin hakkınız hiç ediliyor ama sabredin...

Hep bir mucizeyi bekledik. Kendiliğinden birşeylerin yoluna girmesin...
Oysa çaba harcamak gerekirdi istediklerimizin uğrunda. Önümüz de büyük engeller vardı... Doğrudur. Ama bu bi açıdan bizim ne denli istediğimizi sınamak içindi. Belki yeterince de istemiyorduk. Ya da korkutulmuştuk uyutulmuştuk.Alışmıştık öyle gelişi güzel yaşamaya. Hayatın bize verdikleriyle yetinmeye....
Şimdi vazgeçme zamanı belki de her neyi istiyorsak ondan... Vazgeçmek baştan kolay gelir insana, kolayı seçmektir binevi fakat sonradan çıkar acısı... Bi zaman sonra aynaya baktığımız da artık kendimizi eskisi kadar güçlü görmemeye başlarız. Ümit ediyorum ki savaşırız gerçekten istedikten sonra olmayacak hiçbirşey yoktur...

Yetmiyor
Hiçbirşey kesmiyor
Büyük bir eksiklik
Yokluk
Gitmek
Gitmek
Gitmek
Yeni yollara çıkmak lazım
Yeni başlangıçlar
Yeni aydınlık yüzler
Farklı hayatlar...

İnsanın güzel yaşaması için bazen kendi sağlığına ve güzelliğine dönüp gülümsemesi gerekir...
N.C.

Seni Düşünmek

Seni düşünmek güzel şey, ümitli şey
Dünyanın en güzel sesinden
En güzel şarkıyı dinlemek gibi birşey...
Fakat ümit yetmiyor artık bana,
Ben artık şarkı dinlemek değil,
Şarkı söylemek istiyorum...

Nazım Hikmet Ran

Herhangi bir iş başvurusunda yazmak istediğim hobilerim;


Kahve içmek
Ordan şurdan burdan bir şeyler anlatmak
Fal baktırmak
Herhangi bir şey hakkında fikir yürütmek
Muhalefet etmek
Saatlerce yürümek
Film izlemek
Gerçekleşemeyeceğini bile bile hayal kurmak
Dans etmek
Fotoğraf çekilmek
Bir blogu nerdeyse sonuna kadar okumak
Bir zamanlar kitap okumakta vardı bunların arasında
Yemek yapmak
Yeni tarifler denemek
Yeğenimle oynamak
Aşık olmak
Saatlerce onun hakkında düşünmek
Hayal kurmak

Sayısız kişi
Hepsinde bir iz
Doldurulamayacak bir boşluk
İsmim dudaklarında bir hece...

Sayısız kişi
Hepsinden bir iz
Büyük birer düş kırıklığı
İsimleri hafızamda
Anıları taze...

Sayısız kişi
Hepsi kendi yolunda
Fakat hala kimsesiz...

Nitekim de insan işte çok fazla beklentin olmayacak...

Mutsuzluk, huzursuzluk, bunca dengesizlik varken ve herşey göz göre göre yaşanırken inanmak pembe tablolara...
Bize biz anlatılırken olduğundan daha farklı... Göz göre göre kanmak...

Bir sınamamı yoksa gerçekten olmaması gereken bir iş mi bunun kararına nasıl varılır...
Vazmıgeçmeli yoksa devam mı etmeli?

  ...sesini duymadan yaşamak zor...