Başarı- Başarısızlık: Herhangi birşeyi başarma ihtimali dahi yüzüm de bi gülümse yaratmaya yetiyor. Başarısızlık beni en çok delirten olay. Tavlada bile kaybedince kan beynime sıçrıyor, yüzüm düşüyor. Mutlaka kazanmalıyım derken en küçük şey de bile hırslanıyorum ...
Özellikle sevgi kaybetme olayı söz konusuysa kazanmak için tüm kozlarımı oynuyorum, yoruluyorum, yıpranıyorum ve doğal sonuç akacak kan damarda durmuyor :))...
Barış- Savaş: Beraber yaşamak bu kadar mı zor. Önceden renkler ve zevkler tartışılmaz denip geçilirdi şimdi ize sadece renkleri tartışmıyoruz kalanının...
Hepimiz birbirimize düşelim dağıtalım yıkalım dünyayı, kendimizden başka herkesi kötü sayalım aman ne güzel ne güzel ne kadar doğru. Hayvanlar bizden daha gururlu gözüküyor son durum da, aslan sadece karnını doyurmak için avlanırken bizim ne için avlandığımızdan haberimiz bile yok. Kendi ırkına, dünyaya bu derece hor davranan başka bi canlı var mı?
Savaş kelimesi güçlü bi kelime aslında savaş durma çabala... İşte neyle ve ne için savaştığın önemli.
Gitmek- Kalmak: Gitmek her zaman için cesaret ister, kalmakta güç. Ya gitmeli ya kalmalı ikisinin arasında kalmak çok tehlikeli özellikle psikolojik açıdan. Denemdim biçok kez inanın bana öyle :) ikisinin ortasında kalmak çok feci bi durum.
Susmak- Konuşmak: Konuşuyoruz sürekli konuşuyoruz amaçlı amaçsız. Az okuyoruz, az girdi az çıktıya sebep oluyor ama azlığını farkında olmadığımız bi azlık. Bana geliyorki iksini de çok yapıyorum ya çok susuyorum ya da çok konuşuyorum bi kaptırınca :)
Amaç-Amaçsılık: En çok bocaladığım mevzu, bulunduğum konum amaçladığım yer mi yoksa mantığamı büründürüyorum, zati yeteneklerin bu yönde şunları amaçlıyodun ya bu şekilde gerçekleştirebilirsin falan fıstık. Ciddi henüz çözemedim.
Son günlerde düşünür oldum, Türkiye nin ve Dünya nın sonu nereye gidiyor bencilliklerimiz insanlığın sonunu hazırlıycak gibi geliyor bana.
