Şimdi ki güçler daha keskin ve kuvvetli, her anlamda mutlak bir bağımlılık var. Bu bağımlılıktan sıyrılıpta konuşmaya yeltenenlere müthiş bi işkence... Bi tarafta dünyevi her zevki ve mutluluğu kendi hakkı zennedip kullanan bi avuç insan, bi tarafta yemek içmekten hatta ondan bile mahrum bırakılan milyonlarca kişi...

Geçmişe bakacak olursak örneğin piramitlerin yapıldığı tarihlere, insanların köle olarak kullanıldığı, köle pazarlarının olduğu, çok ağır işlerin milyonlarca insana yaprırıldığı... Zaman değişmiş olgular değişmiş ama insanların gruplandırılması, bi hiyerarşinin varlığı her zaman mevcut olmuş gibi...

Şöyle de bi durum var... Bi taraf insanları kendi isteklerine ve amaçlarının doğrultusunda yönlendirirken diğer tarafta bu yönlendirmeye baş eğmekte mantığını ve gücünü kullanmamakta..

Montaigne'nin denemeler kitabında bi hikaye de çok güzel özetlemiş. Yamyam olarak bildiğimiz insanların bizden daha insan olduklarını farkediyosun hikayenin sonunda :))... Üç tane yamyamı fransanın bir şehrine götürüyorlar, uzun uzadıya o dönemin kralı kentin güzelliklerinden, zenginliklerinden bahsediyorlar ve sonunda bir tanesine en çok neyden etkilendiği soruluyor ve yamyam cevaben; şaştıkları şeyin birincisi, çocuk yaşında ki bir krala güçlü kuvvetli, silahlı bir çok adamın bekçilik ve uşaklık ettiği ve niçin onlardan birinin kral seçilmediği. bi ikincisi de insanların bir kısmınının neden bolluk ve bereket içinde olup diğer insanların açlık ve perişanlık içinde olduğu. Nasıl oluyor da bu yoksul adamlar böylesine bir haksızlığa katlanıyor ve diğerlerinin evlerini ateşe vermiyorlar olmuş...

( dipnot: Yorumların altına cevap yazamıyorum blogta bi sorun var sanırım)